Als Caitlin met haar blokken speelt, kijk ik eventjes toe hoe ze dat allemaal doet. Vervolgens vraagt ze me om met haar mee te doen. Ik besluit om samen met haar een hele mooie toren te bouwen, die we vervolgens blok voor blok realiseren. Telkens reikt ze me een blokje aan die ik weer opstapelde en nadat we alle blokjes gebruikt hadden waren we beide best trots op onze toren. Caitlin keek ook oprecht blij naar de toren. Plotseling zwaait ze met haar handen en haalt de hele onderkant weg. “Whaaah!” roept ze dan met een grote ondeugende lach op haar gezicht. Lachend keek ze naar brokstukken van onze toren, terwijl ik nog beteuterd sta te staren naar wat er is gebeurd.