Sinds enkele weken gaan Caitlin en ik elke dinsdag zwemmen. Na het zwemmen heeft Caitlin reuze honger en eet ze een boterham met (appel)sap in no-time op, om vervolgens lekker te gaan tukken.
Vandaag had ik eigenlijk niet zo’n zin om te gaan zwemmen. Toch zijn we maar gegaan. Bij aankomst in de hal was Caitlin al opvallend vrolijk. Ze hield netjes mijn hand vast en begon te trappelen van ongeduld. Toen we omgekleed waren en richting het bad gingen wees ze enthousiast naar het bad. “Wil je daar in?”, vroeg ik. Vol overgave knikte ze! Gelukkig maar… ze heeft er zin in. Daar doe je het tenslotte voor!