Ons klein Chinese poppetje, oogt klein maar heeft een slim koppie, weet wat ze wilt en nee is nee. Ze heeft de allermooiste glimlach. Ze is gek op Tristan en gaat vaak mee spelen met de grote meiden. Ze is helemaal weg van Romy haar grote vriendin.

Als “Gimme gimme gimme” van Abba door de speakers van mijn autoradio galmt, roept Yasmine “Hey, dit is niet de goeie!!”. Caitlin knikt instemmend.

“Hoezo?”, vraag ik.

“Deze is verkeerd. Dit is niet de echte!”, krijg ik als antwoord.

“Lieverd, dit is juist de echte, die ander is pas verkeerd.”, sust Yvonne, en de twee meiden snappen er helemaal niks meer van.

Ehmm, ik denk dat het zo langzamerhand tijd wordt, dat we onze kinderen geschiedenisles in popmuziek moeten geven.

Caitlin begint steeds meer tandjes te krijgen. Verder brabbelt ze er op los en kan soms behoorlijk haar zin doordrijven. “Nee, nee, nee!!”, schudt ze dan met haar hoofd, terwijl ze boos kijkt. Gelukkig is ze merendeel van de tijd erg vrolijk!

Lieve Caitlin,

Vanochtend hebben we lekker fruit gegeten. Je vond het erg leuk om stukjes op de grond te gooien. Gelukkig heb je toch wel genoeg fruit op. Vanmiddag 1 boterham gegeten. Aan tafel zat je erg te lachen. Je lag soms helemaal in een deuk! Nu lig je een kwartier op bed en je hebt er niet echt zin in. We gaan even kijken of je je speen nog hebt…

Dikke kus

Diana & Ingrid

Als kinderen niet luisteren willen ouders nogal eens met stemverheffing spreken. Soms draait het uit op schreeuwen/blaffen naar een kind. Zelf ben ik op dit gebied beslist geen heilige en bega deze ouderlijke fout ook regelmatig. Yvonne is daarentegen veel geduldiger dan ik, maar toen zij Yasmine op een keer luid toesprak, kreeg ze later als reactie: “Niet meer gekke mama zijn, hoor!! Papa doet ook al zo gek.”